Weeshuizen in Kathmandu - Nepal

Hallootjes!!

Ik had dit nog niet verteld, maar ik woon momenteel voor een maandje in het prachtige Nepal!!
Ik werk hier mee in een ziekenhuis, het International Friendship Children Hospital in Kathmandu. Op facebook hou ik een reisblogje bij, maar ik wou hier toch ook even mijn mening geven over een belangrijk onderwerp: weeshuizen! 


De stoepa van Swayambunath, Nepal! 

Mijn goede nepalese vriend Janak heeft me deze week namelijk meegenomen naar een connectie van hem, die zopas een weeshuis opgestart heeft. Het was een interessante namiddag!
Eerst en vooral leek dit weeshuis me zeer goed. Er zijn mooie kamers voorzien voor de kinderen, en de sfeer is er zeer aangenaam. 

Daarnaast heb ik aan Janak gevraagd of de weeskinderen van dit home oorspronkelijk ook werkelijk in nood verkeerden. Hij kon dit bevestigen, want hij is hen samen met zijn vriend gaan opzoeken in een dorpje in de bergen rond Kathmandu. Hij had er een video van.
Dit is belangrijk om te weten, want in tegenstelling tot dit weeshuis, zijn er vele andere weeshuizen in Kathmandu die een dekmantel zijn voor mensensmokkelaars. Weeskinderen komen namelijk niet zomaar aan een weeshuis aanbellen. 

Daarom worden kinderen die wel ouders hebben door deze smokkelaars uit de bergen naar Kathmandu gebracht. Hun ouders krijgen de belofte dat het kind in de stad een goede scholing zal krijgen. Maar dit kost geld en dus moeten ze vaak een stuk land verkopen en de opbrengst aan de mensenhandelaar meegeven...
De kinderen die op deze manier onrechtmatig naar Kathmandu worden gebracht, gaan helaas niet naar school. Ze krijgen een onderkomen en wat voedsel, maar moeten gaan bedelen in naam van hun ontvoerder. Sommigen worden doorverkocht aan adoptie-instellingen of aan de Indiase seksindustrie. Anderen komen terecht in 'valse' weeshuizen zoals  ik hierboven benoemde. Met een mooie website en wat emotionele foto's is het voor de bazen van zulke weeshuizen meestal niet moeilijk om een westerse sponsor te vinden. Maar het geld dat ze ontvangen is dan grotendeels bestemd voor hun eigen verrijking in plaats van voor de kinderen. En dit kan je wel zien als je een bezoek brengt aan zo een weeshuis.
De kinderen van het Langtang Children Home, een prachtig weeshuis

Ook moet je opletten bij de adoptie van een kindje uit Nepal. Dit is natuurlijk heel erg mooi en nobel om te doen, maar je moet kunnen controleren of dit kind echt geen ouders meer heeft. En dat is niet echt gemakkelijk. Het zou maar stom zijn moest een kind uit zijn land en cultuur meegenomen worden met de gedachte dat het een weeskind is, terwijl de ouders van het kind blijven hopen op zijn terugkomst na zijn scholing. Daarom heeft België ook besloten om de adoptieprocedures met Nepal even stil te leggen, tot het probleem met de mensensmokkelaars is opgelost.
Maar, het moet natuurliijk gezegd dat er ook vele goede voorbeelden te vinden zijn in Kathmandu! Naast het Langtang Children Home van Janak en Pushpa en het HSJC Home waarvoor ik hierboven heb gesproken, is er bijvoorbeeld ShangriLa Home. Dit weeshuis wordt gerund door een Belg, Wim, en het is werkelijk het beste project dat ik hier in Kathmandu ben tegengekomen!

Vorig jaar is de vzw BABU (de organisatie waar ik nu aan meewerk, een prachtige organisatie!) in het ShangriLa weeshuis begonnen met een vaccinatieproject. Dit jaar moesten de kinderen echter hun volgende dosis krijgen. Dus mochten we hen alweer een bezoekje brengen! :)
In Shangrila Home wonen meer als 100 weeskinderen, die heel goed opgevolgd worden door Wim en zijn team. Dit team bestaat trouwens grotendeels uit weeskinderen die vroeger in Shangrila Home woonden en na hun studies teruggekeerd zijn om er te werken. Alles loopt er heel vlot. Tijdens de vaccinatiesessie komen alle kinderen toe op volgorde van de namenlijst, zodat we goed kunnen aankruisen wie zijn spuitje al heeft gekregen.
Als iedereen zijn vaccin gehad heeft is het etenstijd, en wij mogen mee. Aangezien het zaterdag is zijn de kookdidi's niet aanwezig, en koken de kinderen zelf!
ShangriLa Home werkt ook samen met andere NGO’s die straatkinderen en “children at risk” helpen. Deze kinderen zijn vaak al wat ouder, dus men wil ze zo vlug mogelijk een vak leren. Het huis organiseert computerlessen, naaiklassen, pottebakkersprojecten,... Zo hebben de weeskinderen een extra opleiding erbij (naast hun studie op school) en kunnen straatkinderen een job vinden met hun nieuwe vaardigheden.
Echt een heel goed huis dus, en dat kan je zien aan de wachtlijsten voor vrijwilligers van het ShangriLa Home. Als je daar wil gaan meedraaien moet je ongeveer 2 jaar wachten!

vaccinatieproject in het ShangriLa Home
Ziezo, dit waren mijn ervaringen met de weeshuizen in Kathmandu. Het is echt ongelofelijk hoeveel ngo's en andere projecten je hier kan vinden. Op elke hoek van de straat zie je wel een bord hangen. En overal kunnen ze wel wat hulp gebruiken. Daarom nog een boodschap voor eventuele geïnteresseerden: ga nooit vrijwilligerswerk gaan doen via een Europese organisatie zoals Projects Abroad, WEP,...! Dit is ten eerste enorm duur, en ten tweede gaat het geld dat je betaalt niet naar Nepal en de mensen die het nodig hebben, maar gewoon naar de organisatie zelf (Europeanen dus). Probeer altijd contacten te leggen via personen die al in die streek geweest zijn of er mensen kennen. Zelf heb ik ook heel lang moeten zoeken tot ik vorig jaar uiteindelijk contact heb gelegd met het weeshuis Langtang Children Home.
En natuurlijk, pluis altijd heel goed uit hoe de organisatie in elkaar zit. Je wil niet meewerken in een organisatie waar het geld enkel naar de hooggeplaatsen gaat. Dit is jammergenoeg veelvoorkomend in Nepal, een land dat heel veel geld krijgt uit het buitenland. Geld dat helaas niet op de juiste plaatsen terechtkomt. Er wordt gezegd dat 70 procent van de ontwikkelingshulp voor Nepal rechtstreeks terug naar het buitenland gaat. Vele Nepalezen vragen zich daarbij af wat er gebeurt met de overige 30 procent... aiaiai. Het is vaak echt jammer om te zien hoe dit land niet vooruit gaat, want de bevolking wil dit echt wel! Men heeft in dit land zovele bronnen om geld te verdienen, denk maar aan de enorme waterkracht waarover Nepal beschikt. Maar helaas worden deze bronnen ingepalmd door grootmachten als India, China en grote ngo's. Ik hoop dat men de corruptie in Nepal ooit tot een stilstand kan brengen, en dat het geld van Nepal echt naar de Nepalese bevolking gaat.
Om te besluiten, indien iemand graag een bezoek zou brengen aan dit prachtige land, laat me zeker iets weten, dan bezorg ik je enkele adresjes!