Fair Fashion


Zelf ben ik toch wel vaak bezig met duurzaamheid, ecologie en gezondheid. Maar onlangs heb ik een groot hiaat van mijn kennis rond dit thema ontdekt. Namelijk: eerlijke en ecologische kleding.

Ons koopgedrag heeft een erg nefaste invloed op het milieu en de wereld. En daarbij ook nog eens op onze gezondheid; want er wordt erg veel met chemische producten gewerkt in de kledingsindustrie! 

Bron: moralfairground.com.au

Weinigen kennen het verhaal achter hun kleding.
Van waar komt jouw kledingsstuk? Door welke landen is het allemaal gepasseerd?
Welke grondstoffen werden hiervoor gebruikt en welke invloed had dit op het milieu?
Wie maakt jouw kleren eigenlijk? En werden deze mensen hier beter van? 
Welke chemische stoffen blijven nog achter in jouw kleren en kan dit invloed hebben op je gezondheid?

Allemaal erg interessante vragen waar eigenlijk bitter weinig transparante informatie rond circuleert. Op voedingsproducten worden de additieven vermeld, maar op een kledingsstuk moet dit niet. Vele mensen weten dat een stuk vlees een grote watervoetafdruk heeft, maar een stuk katoen heeft dit ook!

In het kort

De menselijke dimensie
Miljoenen mensen werken in de kledingsindustrie, vaak voor westerse merken.
We herinneren ons allemaal de verschrikkelijk collaps van het Rana Plaza gebouw in Bangladesh... Dit was een fabriek waar duizenden mensen werkten in de productie van kleding. Zij werkten vele uren aan een minimumloon en in gevaarlijke omstandigheden. Wanneer er brand uitbrak in de fabriek zijn bijgevolg ook vele mensen omgekomen. Daarenboven hebben de slechte arbeidsomstandigheden in zulke fabrieken een grote invloed op de ontwikkeling van mensen, omwille van hun lage lonen, en op lange termijn ook op hun hun gezondheid.
"Fast Fashion isn't cheap. Someone somewhere is paying" Lucy Siegle

www.fashionrevolution.org
De ecologische dimensie
Momenteel gebruiken we erg grote hoeveelheden water, energie en land voor de productie van kleding. De vezels voor onze kleren laten groeien, het verwerken, verven en behandelen ervan vereist een cocktail van chemicalieën. De katoenproductie gebruikt 22,5% van de insecticiden op de wereld en 10% van de pesticiden.
Vorig jaar kochten we allemaal samen 73 miljoen ton textiel, en slechts 20% werd gerecycleerd. De rest hiervan gaat naar landfills in het VK, waar ze de bodem en lucht verder vervuilen.
"Waste isn't waste until we. waste it" WILL.I.AM

De gezondheids-dimensie
Ik ben erg bezig met gezondheid en wat ik eet en welke verzorgingsproducten ik gebruik... Maar, ik heb eigenlijk nog nooit stilgestaan bij de invloed van de kleding die je draagt! Onze huid is ons grootste orgaan, en wij nemen vele zaken op via onze huid. Om onze kledingsvezels te produceren worden echter veel insecticiden/pesticiden gebruikt, en nadien wordt onze kleding nog bewerkt met allerhande bleekmiddelen/kleurstoffen. Deze worden opgenomen door onze huid! In erg kleine hoeveelheden weliswaar, maar wel gedurende ons gehele leven.

Tijd om hier overal even meer bij stil te staan... Onze kleren zeggen veel over ons, maar wij weten niet altijd zo veel over onze kleren. Tijd voor een FASHION REVOLUTION!

Hoe kunnen we dit doen?


1. Wees nieuwsgierig
Kijk naar je kleren met een verschillende blik. Stel je niet enkel de vraag "zie ik er goed uit met dit stuk?" maar ook "wie heeft dit stuk gemaakt?!"
Je kan starten door gewoonweg je kledingstuk eens binnenstebuiten te keren en te kijken naar de stiksels. Dit zijn de sporen van de mensen die eraan gewerkt hebben.  Kijk daarnaast ook eens naar het label, dit zal je vertellen in welk land jouw kledingstuk gemaakt werd, en welke materialen ervoor gebruikt werden.
Het label zal je helaas wel niet kunnen vertellen waar het katoen geoogst werd, waar de vezel tot een garen gesponnen is, waar het garen tot een weefsel geweven is en waar het geverfd en bedrukt is. Ook weet je niet welke personen betrokken waren en welke chemicalieën gebruikt werden.

#WhoMadeMyClothes?!
Er loopt ook een actie momenteel waar je een foto kan trekken van je kleding terwijl je hem binnenstebuiten draagt. De actie noemt "Who Made My Clothes?". Neem een foto, post hem op de sociale media en zet de hashtag #Whomademyclothes erbij. Tag ook het merk van je broek, om het bedrijf aan te moedigen je vraag te beantwoorden.
Sommige bedrijfen zullen niet antwoorden. Sommigen zullen je verwijzen naar hun beleid. Enkelen zullen hun kennis over hun textielarbeiders delen.


2. Verzamel informatie
Kennis is macht. Er zijn tal van organisaties die focussen op specifieke problemen zoals eerlijke lonen, giftige chemicaliën en kinderarbeid (zie lijst onderaan). Zoek uit wat zij precies doen! En voor je iets koopt , informeer jezelf. Je zal veel info vinden, of net weinig...
Als je onzeker bent over het product, denk na over de alternatieven... kan je hetzelfde stuk tweedehands vinden? Is er een ethisch en duurzaam alternatief? Als we een beetje meer denken voor we kopen, kunnen we de wereld snel veranderen!

Natuurlijk heb je niet altijd de tijd om heel dit opzoekingswerk te gaan doen voor je iets koopt. Maar hiervoor heb je apps zoals Good Guide, Ethical Barcode en Buycott. Zij laten toe om de barcode van een product te scannen en vertellen je de sociale/ecologische impact van het product dat je koopt.


3. Ben jij een doener?
Hoe vaak kopen we iets omdat het zo goedkoop was dat 'we het niet konden laten liggen'. Maar zulke koopjes kunnen onmogelijk goed zijn.
Buy Less. Een gemiddeld persoon draagt 30% van zijn kleren niet.
Buy Better. Het komt uiteindelijk beter uit om een duurdere trui te kopen die je 100 keer kan dragen dan drie goedkope versies die je maar 10 keer zal kunnen dragen.
Koop in de tweedehands- of kringloopwinkel. Aan het tempo waarin we nu consumeren, ligt in de tweedehandswinkels gewoon de collectie van vorig jaar.
Swap. Als je je kleren beu bent, dan kan je ze wisselen met vrienden. Ga naar een swhishing event, organiseer er zelf eentje of swap gewoon online.





Vluchtelingenproblematiek: Gastvrije boodschappen



De politie van Zeebrugge markeert vluchtelingen met inkt. De West-Vlaamse gouverneur vraagt om geen eten uit te delen. In Denemarken moeten ze kostbare bezittingen afgeven. Pegida en Vlaams Belang zijn actiever dan ooit. 

In de media is er een negatieve en intolerante trend zichtbaar ten opzichte van de vluchtelingen: ze worden benoemd met profiteurs, criminelen en terroristen. Ze zijn een 'bedreiging voor ons werk en onze sociale zekerheid'. Het Europees beleid is niet goed bezig, zelfs een tegenaanval van Guy Verhofstadt kan niemand wakkerschudden. 

Ik denk dat we deze haatboodschappen moeten ombuigen. Er is een verschil tussen vrije meningsuiting en racisme. Daarbij zijn zulke veralgemeningen en zwart-wit-boodschappen mede verantwoordelijk voor uitbarstingen van geweld tegen onze medemensen. Dit afschrikbeleid is niet doeltreffend. 


Vluchtelingenkamp Duinkerke


"In Duinkerke ligt een vluchtelingenkamp..."
Zoveel wist ik inderdaad: van het nieuws, van horen zeggen,...
"We gaan zaterdag spullen gaan uitdelen in het vluchtelingenkamp."
Leuk, dacht ik, daar draag ik graag mijn steentje aan bij.

WAW. Wat een schok wanneer ik dan uiteindelijk toekom op die bewuste plek. Dit is geen vluchtelingenkamp, dit is gewoon mensonwaardig. En dat op een dik uur rijden van bij mijn warme thuis. 
Ik leer veel bij die dag. Over de situatie van de vluchtelingen in Europa, over het vluchtelingenkamp in Calais en Duinkerke, over verschillende nationaliteiten en talen,... maar vooral over de erg moeilijke situatie waarin deze mensen verkeren. 
Oh, ik zou ze zo graag gewoon allemaal meenemen naar Gent!





Chemie in ons voedsel

Zoals je op deze blog al kan lezen, probeer ik mijn best te doen om minder afval te produceren. Dat lukt niet altijd even goed, maar stap voor stap gaan we vooruit. Vandaag heb ik mij verdiept in een onderwerp om mensen nog meer te motiveren om af te stappen van al dat verpakkingsmateriaal: namelijk de invloed van deze zaken op je gezondheid!
"Huh? Dat heeft toch geen enkele invloed?" hoor ik jullie denken. Hieronder kan je lezen waarom wel!

Al het verwerkt voedsel dat we consumeren, is namelijk verpakt. Een pakske hier, een pakske daar. Probeer eens een week de verpakkingen van je maaltijden opzij te zetten, op het einde van de week ga je je afvragen of je niet meer afval hebt gemaakt dan dat je voedsel hebt opgegeten! Het is echt ongelofelijk hoe rap zich dit opstapelt.

Daarbij zijn we zo gewoon aan het feit om voedsel uit een "onnatuurlijk iets" te halen en direct in onze mond te steken, dat we nooit stilstaan bij het feit of die stoffen van de verpakking niet in ons voedsel terechtkomen. De lijst van chemische stoffen die gebruikt worden om ons voedsel mee te verpakken is indrukwekkend: ftalaten in plastics, benzofenonen in inkt en plastic coatings, BPA in plastics en in blikken,...

Deze stoffen worden erg veel gebruikt en zitten in allerlei soorten verpakkingen. Het gebruik van enkele worden wel gecontroleerd en beperkt door de Europese Unie, maar dit geldt niet voor allemaal en daarbij worden vele zaken ook geproduceerd in landen waar deze regels niet gelden. Recent onderzoek wees uit dat stoffen uit verpakkingen ons voedsel binnendringen. Afhankelijk van de soort verpakking, de zuurtegraad van het voedsel, de tijd dat het voedsel in de verpakking zit en de omgevingstemperatuur, treedt migratie van chemische deeltjes op.

Via GoldenRecordrevisited

GROENE TIPS - groene zoekmachine

Een zoekmachine is een erg handig hulpmiddel bij het internetten. Iedereen gebruikt het: om een term op te zoeken die je niet kent, maar ook gewoon om snel naar je mailbox te surfen. Er bestaan een groot aantal zoekmachines, de bekendste is Google. Daarnaast heb je ook Bing, Baidu, of Yahoo bijvoorbeeld.
Het bedrijf van een zoekmachine haalt zijn inkomsten uit advertenties en gesponsorde links. Deze kunnen erg veel opbrengen.



RECEPT - Portobello Burger

EVA is een vegetarische organisatie, opgericht in 2000. De organisatie is vooral bekend geworden sinds de campagne van Donderdag Veggiedag, wat ondertussen een vaste term geworden is in Vlaanderen.
Zelf kende ik de organisatie al eerder, maar ik dacht dat zij vooral rond het ethische aspect van het vegetarisch eten werkten. Vandaag heb ik ontdekt dat zij daarnaast het gezondheids- en milieu-aspect ook erg hoog in het vaandel dragen! :)

Ik ben namelijk naar een veganistische kookworkshop gegaan in het bureau van EVA in Gent (ik ben normaalgezien enkel vegetarisch, maar het kon maar leerrijk zijn). En, het was érg gezellig!
We maakten Portobello-vegetarische burgers met groentenfrietjes! Portobello's zijn grote donkerbruine champignons die de volledig rijpe vorm zijn van de vaak gebruikte witte champignon. De naam portobello begon gebruikt te worden in de jaren '80 als een marketing truc om de niet zo glamoureuze paddestoel beter te doen verkopen. Deze champignons zijn niet erg bekend als groente en dus daarom ook niet overal te vinden, maar het is wel degelijk een lokaal product. Volgens de medewerkers van EVA zijn ze in België en Nederland ook het hele jaar door in seizoen.



groentenfrietjes (via EVA)



Benodigdheden voor 4 personen:
* 4 portobello champignons
* 4 broodjes
* 1 kg wortel- en knolgroenten (wortel, pastinaak, knolselder, zoete aardappel, rode biet,...)
* Salade, tomaat, ui
* Marinade voor de portobello: olijfolie, balsamicoazijn, look, sjalot, peper, zout, peterselie, tijm, basilicum, rozemarijn. 
* Vegan tartaarsaus: 1 dl sojamelk, 1 el appelazijn, 1 tl mosterd, 2 dl zonnebloemolie, 3 augurken, bosje peterselie, 1 sjalot, 1 el bieslook, 2 el balsamicoazijn, zout en peper

Werkwijze
1. Schil de wortel en knolgroenten en snijd ze in dikke frieten van gelijke grootte. Meng ze met wat olie en kruid met peper en zout. Leg ze op een ingevette bakplaat en bak ze in 20-30 min goudbruin in een voorverwarmde oven van 200°C. 
2. Wrijf daarna de portobello's schoon en snij het steeltje voor een stuk af tot de portobello stabiel staat. 
3. Maak de marinade door een scheutje olie te mengen met de overige ingrediënten. Maak deze marinade naar eigen smaak. Giet de marinade over de portobello's. Laat deze 30 minuutjes marineren op kampertemperatuur. Daarna kan je de portobello's bakken aan beide kanten. 

Gemarineerde portobello-champignons (via cookingsimply)


4. Snij ondertussen de tomaat in schijfjes en de ui in ringen. Was en reinig de sla. Je kan eventueel de ui wat aanbakken als je dit liever hebt.
5. Maak een mayonaise: meng de sojamelk met de appelazijn en mosterd in een hoge beker. Giet er al mixend een fijne straal zonnebloemolie bij tot je de dikte van mayonaise bekomt.
6. Snijd de augurken in kleine stukjes. Hak de gewassen peterselie fijn. Snipper de sjalot fijn. Meng alle ingrediënten onder de mayonaise en breng op smaak met balsamicoazijn, peper en zout.
7. Snij de broodjes open, beleg ze met tartaarsaus, sla, de gebakken portobello, een schijfje tomaat en enkele ringetjes ajuin. 
8. Serveer de portobelloburgers met de groenenfrietjes en de tartaarsaus.


Portobello-burger

Mmmm... Eet smakelijk! 
Ik hoop dat jullie deze burger net zo lekker vinden als ik. 
En misschien kan je ook eens informeren voor een kookworkshop bij EVA? Het was alleszins een erg gezellige avond, daarbij was het ook leuk om gelijkgestemden tegen te komen: ik ben trouwens een paar vegetarische receptjes rijker, die ik dringend moet uitproberen! 
Helaas vergeet ik zo vaak om foto's te nemen van mijn brouwsels hé... daar moet ik dringend iets aan veranderen!